
මහණෙනි, මේ කරුණු පස
🔹ස්ත්රිය විසින් ද
🔹පුරුෂයා විසින් ද
🔹ගිහියා විසින් ද
🔹පැවිද්දා විසින් ද
නිතර මෙනෙහි කළ යුතු ය.
කවර කරුණු පසෙක් ද යත්?
🔸මම දිරන ස්වභාව ඇත්තේ වෙමි. ජරාව නො ඉක්ම වූයේ වෙමි යි ස්ත්රිය විසින් ද පුරුෂයා විසින් ද, ගිහියා විසින් ද පැවිද්දා විසින් ද නිතර මෙනෙහි කළ යුතු ය.
🔸මම රෝග හටගන්නා ස්වභාව ඇත්තේ වෙමි. රෝගය නො ඉක්ම වූයේ වෙමි යි ස්ත්රිය විසින් ද, පුරුෂයා විසින් ද, ගිහියා විසින් ද, පැවිද්දා විසින් ද නිතර මෙනෙහි කළ යුතු ය.
🔸මම මැරෙන ස්වභාව ඇත්තේ වෙමි. මරණය නො ඉක්ම වූයෙමි යි ස්ත්රිය විසින් ද, පුරුෂයා විසින් ද, ගිහියා විසින් ද, පැවිද්දා විසින් ද නිතර මෙනෙහි කළ යුතු ය.
🔸ප්රිය වූ, මනාප වූ සියල්ලෙන් මාගේ වෙන්වීම සිදුවේ යැයි ස්ත්රිය විසින් ද, පුරුෂයා විසින් ද, ගිහියා විසින් ද, පැවිද්දා විසින් ද නිතර මෙනෙහි කළ යුතු ය.
🔸මම කර්මය අයත් දෙය කොට ඇත්තේ වෙමි. කර්මය උරුම කොට ඇත්තේ වෙමි. කර්මය සුව දුක් ලැබීමේ හේතුව කොට ඇත්තේ වෙමි. කර්මය නෑ කොට ඇත්තේ වෙමි. කර්මය පිහිට කොට ඇත්තේ වෙමි යි ස්ත්රිය විසින් ද, පුරුෂයා විසින් ද, ගිහියා විසින් ද, පැවිද්දා විසින් ද නිතර මෙනෙහි කළ යුතු ය.
රේරුකානේ චන්දවිමල මාහිමිපාණන් වහන්සේ විසින් රචිත බෞද්ධයාගේ අත්පොත ඇසුරෙනි.
(උපුටගනීම - dhamma_chakku instagram පිටුවෙන්)
බොහොම ස්තූතීයි ඔබගේ ප්රතිචාරයට
ReplyDelete